मनका डोवहरु

         ब्रमाणडमा रहेको एक मिल्कीवे ग् यालेक्सी, मिल्कीवे भित्रको एक शौर्य प्रणाली जसको विचमा सू र्य, शौर्य प्रणालकीका नौ ग्रह, ए यी पनि वेला वेला हराउछन क्यारे, आठ ग्रह । आठ ग्रह मध्येको एउटा ग्रह, पृथ्वी । जँहा जीवन र जगतको अस्तित्व छ । जँहा सबै कुरा छ , मतलव प्रकृति छ ।  प्रकृति आफैमा अथाह छ । प्रकृतिमा के चाही छैन, सब कुरा छ । प्रकृतिमा नै मानव जाति छ । प्रकृतिमा नै वनस्पती छ । प्रकृतिमा नै वायुप्रणाली छ, हो वायुप्रणाली छ । यस प्रकृतिले सबै कुरा दिएको छ । दिएको नभनौ क्यारे, कसका लागि दिएको हो र, यसो भनौ बरु, प्रकृतिमा सबैकुरा छ। तिमी छौ, म छु, तपाँई हुनुहुनछ, ऊँहा हुनुहुन्छ, मौसुफ होइबक्सन्छ ।             प्रकृतिलाई कसैले चलाउनु पर्दैन, यो आफै चलिरहन्छ  । वास!  यसलाई चल्न दिउँ, आफ्नै गतिमा । हैन प्रकृतिलाई हाम्रो बसमा राख्न पर्छ, विकास गर्न पर्छ, कसैले नसकेको अझ भनौ प्रकृतिले  नै गर्न नसकेको हामीले गर्नु छ /पर्छ । त्यसो पनि हैन, तिमि चुप बस । तिमीले सक्दैनौ । तिम्रो पाइन छैन । यसलाई यसरी चलाउनुपर्छ । वाह ! लु हेर आट्यो भने नहुने के रैछ र , देख्यौ ? देखेँ, तर यो तिमीले गरेको हैन, य

उनी यस्ती छन कि, खुल्दा थाहा हुन्छ उनी बाहेक सबैलाई, भुल्दा थाहा हुन्छ माया र  प्रीतीको, मिठ्ठो फ्लेवर पाउन उनी सँगै आफू पनि, घुल्दा थाहा हुन्छ सोच अनि सौन्दर्यको, अनुभुती गर्नुपरे फूल जस्तै उनी सङ्गै, फूल्दा थाहा हुन्छ कलकलाउदो पानीसरी, यात्रा गर्नु परे हात समाई उनीसँगै, डुल्दा थाहा हुन्छ प्रेम रुपी संसारलाई, बुझ्नुनै छ यदी भने उनीसँग आँखा जुधाई, झुल्दा थाहा हुन्छ

माग्दा उनले सहारा , हात दिन सकुँ उपहार मेरै थरको , जात दिन सकुँ दु:ख कष्ट अप्ठ्यारोमा, राहत हुने गरी मुठ्ठी कसी भरोसाको, साथ दिन सकुँ विनाकारण चसक्क मन, दुखाएर उनको नआओस सोच कहिल्यै, घात दिन सकुँ दिनरात हजुर भनी, मीठो बोल्ने उनलाई अजम्बरी वर बधु को , नाता दिन सकुँ सपनिमा बुन्दै कथा,उन्दै माला पिरतीको मात लाग्ने गरि हरेक , रात दिन सकुँ

मिरमिरे देखि गोधुलीसम्म गुनगानै गुनगान। कति भाग्यमानी छस है तँँ? हरेकले तेरो आगमनको उपलक्ष्यमा धुमधाम सङ्ग उत्सव मनाउछन, सुभ साइतको नाम दिएर तेरै आगमनको उपलक्ष्यमा सम्पुर्णले सम्पुर्णलाई शुभकामना आदनप्रदान गर्छन । त्यति मात्रै हो र, युवायुवती तेरै आगमनको मौका छोपी डाँडाकाँडा चहार्ने गर्छ्न, सामाजिक संजालले ठाउँ पाइनसक्नु हुन्छ। अरे यार, अरु त अरु कहिल्यै नछिर्नेहरु पनि तेरै आगमनको वहानामा तलाई सुभसाइतको पगरी गुथाई वर्षभरीनै साउनीको भट्टिको तिनपानेलाई सुभदिनको सगुनको रुपमा पिउनेहरुको पछि लागि छिरिदिन्छन पिउनकै लागि। नाम वर्षभरीको लिएर काम एकै दिनमा तमाम गरिदिन्छ्न। वाह वैशाख १ गते वाह! तेरो जन्म भएको ठ्याक्कै ३६५ दिनमा नयाँ वर्ष सुरु हुन्छ । कति लामो आयु तेरो, दीर्घायु । जन्म एउटै, भोगाइ उस्तै , तर हेर त तेरै अघिल्लो दिन न हो, चैत्र ३० । तर पनि त भन्दा ३६४ दिन कान्छो अरे। वर्षको अन्तिम दिन, बिचरो जन्मेको एकै दिनपछी एक वर्ष पुरानो भई दिन्छ । भोगाई कत्ती गह्रौं छ । वर्षभरीको पेलाईको अन्तिम दिन। नेपालीहरुले कोरिया जानको लागि बसेको लाइनको अन्तिममा रहेको नेपाली जस्तो। पर्खाई लामो तर पा

तिम्रो माया जाली रैछ  मुट्टु चिर्ने फाली रैछ  मल जल गर्छु भन्थे  तिम्रो अर्कै माली रैछ  दियौ सधै झुटो माया भित्री मन खाली रैछ  फुल्छ भन्थे प्रेम बोट  सुकी जाने डाली रैछ  नरम भई वोल्ने तिम्रो बोली सबै गाली रैछ

कलियुग मा कहाँ यारो, राम चल्दो रैछ  बरु तिम्रो नाममा सयौँ, धाम चल्दो रैछ  मेट्न मनका वहहरु भेट्न,आथेँ शहरमा     त्यै शहरमै तिम्रो नाममा, दाम चल्दो रैछ   परिस्कृत भाकी रैछौ, पढ्छु अखबारमा बजारमा टिकाइ राख्न, खाम चल्दो रैछ तड्पिएर घुमी हिड्ने, शहरका गल्लीहरु  चौविस घन्टै तिम्रै लागि, जाम चल्दो रैछ  भलाद्मी र इमान जमान, छाडेँ कुरा गर्न   अरे यारो बदनाम मै त, नाम चल्दो रैछ